Annelyn (27) groeit op in een welvarend gezin maar uiteindelijk blijkt, na een inval van de FIOD, dat haar vader fraude heeft gepleegd. In hoger beroep wordt hij veroordeeld tot drie jaar gevangenisstraf. “Het was een heel heftige periode. Hij heeft ons nooit pijn willen doen en ik hield nog net zo veel van hem als altijd.”
Fijne jeugd
“Ik heb een heel fijne jeugd gehad. Mijn vader had een goedlopend bedrijf van verschillende uitzendbureaus en we konden leuke dingen doen. We gingen vaak uiteten, ik kreeg mooie kleding en de vakanties waren luxueus. Voor de deur stonden drie auto’s, dus mensen zagen ons vast als een heel welvarend gezin. Mijn vader was ook heel vrijgevig.
Als ik een vriendin meenam op vakantie en wij gingen shoppen, kreeg zij van mijn vader dezelfde kleding en spullen cadeau als ik. En als iemand het financieel moeilijk had, was mijn vader altijd bereid te helpen. Maar ook al was er veel geld, verwend was ik niet. Mij werd altijd geleerd om bescheiden te zijn en dankbaar voor alles wat ik kreeg.
Ons gezin was hecht en we deden veel samen. Hoe druk mijn vader het ook had met zijn bedrijf, hij maakte altijd tijd om samen leuke dingen te doen. Ik had nooit het idee dat er iets niet in de haak zou zijn. Daar had ik als kind natuurlijk ook geen zicht op. Het eerste wat ik daarvan meekreeg was toen ik, twee dagen na mijn vijftiende verjaardag, terugkwam van een schoolreisje.”
Inval van FIOD
“Ik kwam aanfietsen en zag allemaal onbekenden in ons huis. Er waren mensen buiten, in de tuin, in de garage. Ik ging naar binnen en zag mijn ouders een beetje verdwaasd zitten. ‘Ze controleren de administratie,’ zei mijn moeder tegen me. Ik voelde meteen dat dit niet klopte, maar durfde niet door te vragen. Ik wist niet of de mensen die in huis liepen ons afluisterden.
Het was zo’n vreemde situatie, ik was gewoon in shock. Het bleek een inval te zijn van de FIOD, de opsporingsdienst van de belastingdienst. Die had van de officier van justitie toestemming gekregen voor een huiszoeking en was op zoek naar bewijs van strafbare feiten. Er werd van alles in beslag genomen: een auto, een laptop. En ze zochten echt overal, tot tussen het maandverband aan toe.
Ik zie ze nog graaien tussen de lingerie. Ze zochten bewijsmateriaal, geld, dure items. Ik was zo bang en verdrietig op dat moment. Pas toen de FIOD weg was, durfde ik mijn ouders vragen te stellen. Maar mijn vader zei dat ik me niet druk hoefde te maken. Er was niks aan de hand, zijn administratie was in orde. Het was gewoon domme pech dat ze hem eruit hadden gepikt om te controleren. ‘En als dit nog een staartje krijgt, gaan daar jaren overheen,’ zei hij.
Dat stelde me wat gerust. Maar een halfjaar later lagen we ’s nachts te slapen toen er op de deur werd gebonkt. De FIOD stond weer op de stoep. Daar sta je dan als familie in pyjama. Vooral omdat het ’s nachts gebeurde, voelde het heel onveilig. En het was zo beschamend. Maar ook toen stelde mijn vader me gerust. Hij had dit niet verwacht, maar hij had niet het idee dat dit op de korte termijn tot iets zou leiden. Na die tweede inval leek het leven weer terug te gaan naar normaal.”
Beslaglegging rekeningen
“Maar wat ik niet wist, was dat er op steeds meer rekeningen van mijn vader beslag werd gelegd. Daar kwam ik pas achter toen er een paar maanden later deurwaarders op de stoep stonden. Mijn vader had geprobeerd de situatie voor ons te verbergen, in de hoop dat alles toch nog los zou lopen. Maar de rekeningen waren te snel opgelopen en hij had steeds minder geld tot zijn beschikking. Of zoals hij zelf zei: ‘De geldkranen gingen dicht.’ Dus had hij onder meer de huur niet meer betaald. Waardoor we ons mooie huis van de ene op de andere dag moesten verlaten.
De stress die dit alles veroorzaakte, zorgde ervoor dat mijn ouders uit elkaar gingen. Mijn moeder en ik betrokken een sociale huurwoning en mijn vader trok in bij zijn zus. Mijn hele basis was weg. In dezelfde periode kon mijn vader ineens mijn schoolgeld niet meer betalen. ‘Je had een betere vader verdiend,’ zei hij toen tegen me. Dat vond ik zo erg. Hij had misschien misstappen begaan en had de situatie niet verborgen moeten houden, maar hij deed ook maar wat hem op dat moment het beste leek.”
Heftige periode
“Hij heeft ons nooit pijn willen doen en ik hield nog net zo veel van hem als altijd. Het was een heel heftige periode. Mensen die eerder hadden genoten van de vrijgevigheid van mijn vader, waren nu in geen velden of wegen te bekennen. Ook begonnen mensen afstand van mij te nemen. Ze vonden het te ingewikkeld om hiermee om te gaan, denk ik. Ik werd ineens gezien als ‘de dochter van’. Dat ik zo mensen kwijtraakte, deed pijn. Ik werd geslotener dan ik vroeger was, leerde dat het beter was om een aantal goede mensen om me heen te hebben, dan een brede kring mensen aan wie je niks hebt.
Ik kon altijd bouwen op mijn vriend en een paar heel goede vriendinnen. Zij gaven me elke keer weer nieuwe energie, waardoor ik die moeilijke periode doorkwam. Gelukkig vond ik ook qua opleiding de kracht om door te zetten.
Ik ging van het mbo naar de hbo en al was het soms passen en meten om het financieel te bolwerken met baantjes en sparen, het lukte me toch om alles zelf te betalen. Het was makkelijker geweest als mijn vader alles had kunnen blijven betalen, maar toen ik mijn diploma haalde, was ik des te trotser.”
Geen geheimen meer
“Toen in 2014 het proces tegen mijn vader begon, zei ik meteen dat ik hem zou steunen. Maar dan wilde ik wel alle stukken inzien. Ik wilde geen geheimen maar openheid. Ik was inmiddels begin twintig en wilde begrijpen wat er was gebeurd. Mijn vader stemde daarmee in. In de processtukken zag ik hoe hij met heel ingewikkelde constructies financiële misstappen had begaan. Dan zei ik soms ook: ‘Jeetje hoe kon je dat doen, pap!’ Fouten volgden elkaar op, waardoor er een financiële wirwar was ontstaan.
Geen wonder dat het zo veel jaren duurde om de zaak rond te krijgen. Dat mijn vader ook was afgetapt en gevolgd, was allemaal terug te lezen in het dikke dossier. Het was heel bizar om al die jaren zo vastgelegd te zien. Het ging ook om ontzettend veel geld, bij elkaar miljoenen euro’s. Ik had ook best wat vragen voor mijn vader. Zo vroeg ik hem waarom hij de keuze had gemaakt om fraude te plegen. Tja, dat was vanwege het geld. Hij kon op die manier gewoonweg veel meer geld verdienen en toen werd dat een gewoonte.
Zijn openheid hielp me om alles te verwerken. Wat er was gebeurd, was gebeurd. Hij had iets gedaan wat niet kon, maar we hebben er indertijd allemaal van genoten. En daar betaalden we nu de prijs voor. Ik ben nooit boos geweest op mijn vader. Voor mij was het belangrijk om hem te steunen en er voor elkaar te zijn. De rechtszaak heeft zich nog tot 2018 voortgesleept. Eerst kreeg hij twee jaar celstraf, in hoger beroep werd dat drie jaar. Toen ik dat hoorde, heb ik zo erg gehuild.”
De gevangenis
“Hoe kon ik drie jaar zonder mijn vader leven? Het idee dat ik hem niet zomaar kon zien of bellen, deed gewoon pijn. En ik wist dat het voor hem ook vreselijk moeilijk zou zijn om ons zo lang niet te zien. Tussen de uitspraak en het moment waarop hij naar de gevangenis ging, zaten een aantal weken. Die hebben we zo leuk mogelijk proberen te maken door bij alle familieleden langs te gaan, bij zijn favoriete restaurant te eten.
Ik probeerde mijn vader niet te laten zien hoe moeilijk ik het vond, want voor hem was het al zwaar genoeg. De dag waarop zijn straf begon, heb ik hem samen met mijn vriend en een goede vriendin naar de gevangenis gebracht. Toen het moment waarop we elkaar echt gedag moesten zeggen kwam, probeerde ik groot te blijven. Maar ik brak, kon mijn tranen echt niet binnenhouden. Ik gaf hem nog een knuffel en zag in zijn ogen ook het verdriet. Maar ik kon weer naar buiten, hij moest nu binnenblijven.”
Dit is een Real Life uit Flair. Het hele verhaal lees je in Flair 17-2022. Deze ligt van 27 april t/m 3 mei in de winkels. Wil je ‘m liever laten bezorgen? Bestellen kan hier.
Tekst: Michelle Iwema | Fotografie: Charise Rozenbeek
The post Annelyns vader zat in de gevangenis vanwege fraude: ‘Ik heb zo gehuild, hoe moest ik drie jaar zonder mijn vader?’ appeared first on Flair – Voor jou, over jou.