Bente zoekt haar weg: de zoals-het-hoort-gedachten loslaten

Wat doe je als je leven anders loopt dan verwacht? Flow’s online editor Bente van de Wouw bewandelt nieuwe paden. Zonder routekaart, met twijfels.

In mijn hoofd heb ik een boek vol met regels. Zie het als een instructieboekje, een ‘hoe overleef ik’-gids. Steeds als ik iets meemaak, goed of slecht, belandt het in dat boek. Toen ik een jaar of acht was en van mijn fiets viel omdat mijn veters vast kwamen te zitten in mijn trapper, noteerde ik dat ik voortaan voorzichtiger moest zijn. Bij mijn zoveelste onvoldoende voor scheikunde op de middelbare school concludeerde ik dat ik beter geen dokter kon worden, iets wat ik altijd geambieerd had. En toen ik ziek werd van stress hield ik me vast aan allerlei routines zodra het minder ging: vroeg naar bed, regelmatig sporten… dat soort dingen.

Dat boek in mijn hoofd is met me meegegroeid, dikker geworden, en de instructies werden gecompliceerder. Ze geven grip, scheppen orde in een soms ingewikkelde wereld en vooral: ze beschermen me. Toch ontdekte ik vorig jaar dat er ook een nadeel zit aan deze werkwijze. Zo maak ik door al die vaste regels vaak dezelfde keuzes, terwijl ze misschien ook weleens bijgesteld zouden mogen worden.

Van de wetten afwijken

Mijn psycholoog wees me daar in een sessie op: “Je mag best eens van je eigen wetten afwijken,” zei hij, “want ook je eigen waarheid heeft een houdbaarheidsdatum. Ga het eens uitproberen.” Op de fiets naar huis maakte ik een kleine crisis door. Het idee dat mijn leefboek vol achterhaalde instructies stond, vond ik verontrustend. Betekende het dat ik alles overboord moest gooien? Moest de fik erin? Liever zou ik eraan vasthouden, dat voelde als de veiligste optie. Maar misschien was mijn boek vol vertrouwde regels ook wel een gouden kooi.

Uiteindelijk besloot ik het advies van mijn therapeut op te volgen, negeerde ik steeds vaker mijn instructieboek en deed ik meer op gevoel. Ik ging in m’n eentje een weekend weg, wat verrassend fijn was, ging een paar uur later naar bed dan gewoonlijk en besloot een tent te kopen. Kamperen had ik nog nooit gedaan, maar we zouden wel zien wat ik ervan bakte. Het was in het begin best spannend om mijn regels los te laten. Maar ik ontdekte ook dat ik me vrijer en ontspannener voelde, alsof er plotseling veel meer mogelijk was.

Na een tijdje moest ik mijn psycholoog gelijk geven: veel van wat vroeger gold, bleek inmiddels achterhaald. Ja, al die instructies gaven me een veilig gevoel. En die gouden kooi was best comfortabel. Maar ik zie nu ook dat het belangrijk is om af en toe uit te vliegen, om te ontdekken wie ik ben. Ik schrijf het op, deze keer in potlood.

Meer lezen

Lees ook de andere columns van Bente. 
Leven buiten je comfortzone: wat levert het op? 
Opnieuw beginnen: je bent niet mislukt als je een u-bocht moet nemen.

Tekst Bente van de Wouw
Gepubliceerd op 5 april 2023

Scroll naar boven