Merel Gerards is gescheiden van Bas, de vader van haar kinderen Teun en Puck. Ze heeft een relatie met Richard, met wie ze een baby heeft, en werkt als leerkracht op een lagere school, waar ze de onverwacht overleden directeur vervangt.
Wat voorafging
Merel gaat naar Shanta met medium Veronique, die zegt dat Merels moeder niet meer thuis kan wonen.
Mist in haar hoofd
“Wat bedoel je?” stamel ik. Veronique knijpt haar ogen tot spleetjes. “Ik voel een soort mist in haar hoofd, daardoor kan ze een gevaar voor zichzelf én haar omgeving worden.” Ze zwijgt even. “Haar man is wel heel zorgzaam. Dat is niet jouw vader, toch?” Ik schud m’n hoofd. “Dat is haar vriend, Simon. Mijn ouders zijn gescheiden, ik heb mijn vader al jaren niet meer gezien.” “Echt niet? Hij voelt dichtbij. Maar goed, Simon houdt je moeder veilig, maar hij kan dat niet eeuwig blijven doen. Sorry, ik zeg allemaal dingen waar je misschien helemaal niet op zit te wachten.”“Nee, geeft niet. Het is belangrijk om te horen en ik geloof je. Maar we moeten nu echt naar Shanta. Wil je anders een keer met me mee naar mijn moeder?” “Tuurlijk.” Veronique knijpt in mijn hand. Gek, hoe je je met sommige mensen meteen verbonden voelt. Shanta zit in een nogal kale woning demonstratief met haar armen over elkaar geslagen in een stoel. Veronique en ik zitten tegenover haar op een tweezitsbank. “Ik ben bereid om alle slechte energie tussen ons te cleansen, maar energie is geven en nemen. Dus dan moeten jullie de rechtszaak tegen mij laten vallen.” Ik schuif mijn hand onder mijn dijbeen, zodat Shanta mijn gebalde vuist niet ziet. “Dat is helaas geen optie. Afgezien van het feit dat ik dat niet wil, zijn er nog acht gedupeerden die daar ook iets over te zeggen hebben.”
Heksenjacht begonnen
Shanta rolt met haar ogen. “Wat een een suggestief, onmenselijk woord: gedupeerd. Alle mensen die hun weg naar mij hebben gevonden, heb ik willen helpen. En dat heb ik gedáán. Totdat jullie heksenjacht begon.” “Heksenjacht? Je hebt goedgelovige mensen bewust duizenden euro’s afhandig gemaakt!” Ik hoor hoe mijn stem overslaat. Veronique legt een hand op mijn been om me tot rust te manen. “Ook dat is een uitwisseling van energie,” zegt Shanta. “Anders raakt het universum uit balans.” Inwendig tel ik tot tien. Rot op met je universum.
“Misschien kan ik de anderen ervan overtuigen af te zien van een rechtszaak als je ieder zijn geld teruggeeft.” Shanta lijkt te aarzelen. “Dan laten jullie me met rust? Prima, dan zal ik erover nadenken.” “O, en geen andere mensen meer ‘helpen’,” zeg ik terwijl ik opsta. Mijn borsten staan op springen, ik móét echt weg om te kolven. “Daar heeft die duivelse documentaire wel voor gezorgd, Merel.” Haar kleine kraalogen zijn strak op mij gericht. “Moet je nu niet ‘de energie cleansen?’ Die verdomde vloek opheffen?” Veronique staat op. “Ik zit hier nu twintig minuten in deze ruimte en er is geen vloek. Toch, Shanta?”
Banden doorsnijden
“Dat heb ik toch ook nooit gezegd?” “Je hebt het wel geïnsinueerd,” zeg ik. “Weet je wel hoeveel zorgen ik me heb gemaakt over mijn baby?” “O ja, je was zwanger. Het is een jongetje geworden, hè? Ik voel het. Leuk. Maar oké, als je het per se wilt: ik snijd alle banden tussen ons door.” “Ik denk dat we moeten gaan,” zegt Veronique. Ze legt een hand op mijn rug. Een golf van warmte verspreidt zich door mijn lichaam. Ze kijkt me aan en knikt bijna onzichtbaar. “Het is goed.” “Zie je?” zegt Veronique als we bij Shanta’s huis weg zijn. “Er was geen vloek. Nu kun je het loslaten.” “Bijna. We moeten nog met de andere mensen overleggen. En ik moet mijn vriend vertellen dat ik hier ben geweest. Dat wordt nog wel een dingetje.”
Dit Dagboek van Merel staat in Flair 42-2022. Meer van dit soort verhalen lees je wekelijks in Flair. Wil je een editie (na)bestellen? Dat kan hier.
Beeld: Shutterstock
The post Dagboek Merel: ‘Ik ben bereid om alle slechte energie tussen ons te cleansen’ appeared first on Flair – Voor jou, over jou.