Dagboek Merel: ‘Kom alsjeblieft snel, Jim heeft een ongeluk gehad’

Merel Gerards is gescheiden van Bas, de vader van haar kinderen Teun en Puck. Ze heeft een relatie met Richard, van wie ze zwanger is, en werkt als leerkracht op een lagere school, waar ze de onverwacht overleden directeur vervangt.

Alsof dat allemaal nog niet hectisch genoeg is, is haar dementerende moeder in de ban van de helderziende Shanta, die overduidelijk een bedrieger is. Met hulp van journalist Jason wil Merel haar ontmaskeren.

Wat voorafging:

Merel en Richard hebben met de kinderen een vakantievilla op het Griekse eiland Kos gehuurd.

Vakantiehuis

Na een gezellig etentje in de haven van Kos-stad zitten Richard en ik in de tuin van ons vakantiehuis. Aan de gitzwarte hemel prijken ontelbaar veel sterren. Puck slaapt al, Teun ligt op een ligbed naar een filmpje op zijn iPad te kijken. Dan stappen Sterre en Jula al giebelend naar buiten, net als eerder vanavond met hun blik strak gericht op de telefoon van een van hen. Het is een wonder dat ze nog nergens over gestruikeld zijn.

“Nee, dat moet je echt niet zeggen, hoor!” zegt Jula tegen Sterre, die iets intypt op het schermpje. Ze kijken elkaar aan en schieten in de lach.

“Spannende berichtjes?” vraagt Richard als de meiden naast de tuintafel staan, allebei gehuld in een zomerjurkje en open muiltjes met hoge hak. Er hangt een wolk van hetzelfde parfum om de twee en ze zijn perfect opgemaakt. Ze dragen hun lange haar los.

“Pff, nee hoor,” zegt Sterre hooghartig terwijl ze haar telefoon in haar schoudertasje stopt. “Wij gaan.”

“Waar gaan jullie precies naartoe?” vraagt Richard.

“Waar het leuk is,” antwoordt Sterre.

“Hoe laat zijn jullie thuis?” Terwijl ik de woorden uitspreek, besef ik wat een domme vraag dat is aan twee zeventienjarige meisjes. Hij wordt dan ook met een synchrone zucht beantwoord.

“Als het niet meer leuk is,” zegt Jula.

Lees ook
Dagboek Merel: ‘Die meiden gaan hier elke avond stappen, ik vind het doodeng, maar ik gun het ze ook’

Tinder

Als de meiden weg zijn en ik Teun naar bed heb gebracht, is het geluid van de tsjirpende krekels het enige wat ik hoor als ik me weer bij Richard voeg. Ik ga zitten en zie dat hij een mocktail voor me heeft gemaakt.

“Wie had dat ooit gedacht toen we elkaar ontmoetten voor dat tienminutengesprek?” zegt hij met een twinkeling in zijn ogen als onze glazen elkaar raken. “Volgens mij had je een instant hekel aan me.”

“Hekel is een groot woord, maar je maakte geen goede indruk. Zo’n gejaagde zakenman die al bellend binnenkwam en zijn hand ophief om me te laten wachten.”

“O ja, er was enorme crisis op kantoor, dat weet ik nog.”

“En toen zag ik je ineens op Tinder, terwijl je nota bene nog getrouwd was.”

Schaterlachend gooit Richard zijn hoofd in zijn nek. “Ginette en ik waren toen al lang en breed uit elkaar, maar ik kreeg die trouwring maar niet af. Die heb ik vlak daarna van mijn vinger af laten zagen.”

Ik grinnik. “Het lijkt honderd jaar geleden allemaal. Maar we zijn alle vier gelukkig: jij, Ginette, ik, Bas… Alhoewel, ik vraag me soms af of Bas nog wel zo gelukkig is met Marisa. Als ik de kinderen bij ze ophaal, hangt er vaak zo’n ongemakkelijke sfeer.”

“Als je maar weet dat hij niet bij ons kan wonen als het uitgaat. Daar hebben we echt geen plek meer voor met die achttien kinderen die we bij elkaar opgeteld hebben.”

“Nou, daar zit ik ook niet meer op te wachten. Die ene keer dat hij een paar weken bij mij logeerde, was echt een noodoplossing. Dat doen we nooit meer. Ginette lijkt wel helemaal happy met haar vriend. Toch?”

“Volgens mij wel. Ik vind die Philippe een blaaskaak, maar goed, ik zit niet met hem aan de ontbijttafel. Hij past wel bij Ginette, iemand die net zo extravert is.”

Ik ken Ginette niet goed, maar ik heb haar altijd wel gemogen. Ze is half Italiaans en enorm uitgesproken en zeker van zichzelf. Stiekem ben ik altijd een beetje jaloers op dat vurige. Naast haar voel ik me een tikje kleurloos.

Ineens knalt de houten tuindeur open. Het gaat met zo’n geweld, dat mijn hart ervan in mijn keel klopt.

Een hijgende Kees rent naar onze tafel toe. De tranen stromen over zijn wangen. Hij is volledig buiten adem en zijn haren plakken aan z’n zweterige voorhoofd.“Het is Jim. Kom alsjeblieft snel. Hij heeft een ongeluk gehad.”

Merel Gerards is leerkracht in groep 7/8 en is gescheiden van Bas. Ze heeft twee kinderen, Teun (10) en Puck (6). In Flair schrijft ze elke week over haar leven.
Op de hoogte blijven van onze leukste artikelen en winacties? Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.

Beeld: Getty Images

The post Dagboek Merel: ‘Kom alsjeblieft snel, Jim heeft een ongeluk gehad’ appeared first on Flair – Voor jou, over jou.

Scroll naar boven