Eva Breda: ‘Het is goed om extra lief te zijn voor jezelf als je in een dipje zit, maar ik verwaarloos mezelf’

Het begint met niet meer reageren op berichtjes. Vet haar dat stijf staat van de droogshampoo. Een stapel kleding die niet in mijn kast ligt, maar ernaast. Het zijn drie tekenen die me vertellen dat ik weer een stapje op de neerwaartse spiraal heb gezet.

Waar het door komt weet ik niet, maar mijn gemoedstoestand kent getijden die elkaar eens in de paar weken afwisselen. Ik kan wekenlang in een gelukzalige golf verkeren waarbij mijn levenslust zich boven de nullijn bevindt. Op tijd uit bed, gezond ontbijten, veel wandelen, boeken lezen in de frisse buitenlucht, afspreken met vriendinnen.

In een dipje zitten

Maar net zoals je sportregime verslapt als je één keer een workout skipt, stort mijn happy flow in als ik even mijn ritme loslaat. Een ochtendje snoozen, wordt dagenlang overslapen. Uit haast wordt mijn ontbijt een droog beschuitje. Uit futloosheid leef ik wekenlang in mijn badjas, lees ik geen boeken meer, laat staan dat ik me begeef in de frisse buitenlucht. Mijn energieniveau belandt samen met mijn humeur onder het nulpunt. Vaak zonder dat ik het doorheb, trek ik mezelf in een dip.

Ik dompel mezelf dan onder in zelfzorg. ‘Lieverd, neem je rust, doe iets minder. Hang een paar dagen op de bank, kijk naar een niet nader te noemen streamingdienst met een grote rode N. Kom maar lekker tot rust. En morgen ook. Zin in een zak chips? Het is je gegund. Wees maar even niet te streng voor jezelf. Sporten doen we wel weer als je uitgerust bent.’

Maar dat moment dient zich zelden aan na zo’n futloos voortbestaan. Want waar het vast goed is om een paar dagen extra lief te zijn voor jezelf als je in een dipje zit, gebruik ik het onbewust als excuus om mezelf te verwaarlozen. Onder het mom van zelfzorg geef ik mezelf precies niet wat ik nodig heb als ik me blugh voel. Na een paar dagen snoozen, niet douchen, slecht eten, weten mijn lijf en hoofd dat de enige manier om weer boven het nulpunt te komen is om mijn oude ritme op te pakken. Maar moe van al het slapen, hongerig van al het snacken, gestresst van al het niets-doen is de drempel van rust naar naar regelmaat en reinheid soms te hoog. 

Lees ook
Eva Breda: ‘Ik deed wat ik het beste doe als iemand me voor het blok zet: liegen’

Ik hoef maar één keer door iemand het huis uit gesleept te worden en ik kom alweer terug in mijn fijne flow. Dan zie ik weer in hoe heerlijk het leven is als je opstaat, beweegt, voedt, sport, doucht, aankleedt, afspreekt. Hoe fijn het is als je goed voor jezelf zorgt. Écht goed voor jezelf zorgt. En niet luistert naar het stemmetje dat jou na een paar dagen chillen vertelt dat je dat wil blijven doen. Soms is zelfzorg luisteren naar dat stemmetje dat je vertelt wat je zou móéten doen. Soms is zelfzorg niets meer dan een schop onder je kont. 

Eva Breda (25) werkt voor Libelle, woont in Amsterdam en wijdt elke week een column aan iets waar ze haar hoofd over breekt.

The post Eva Breda: ‘Het is goed om extra lief te zijn voor jezelf als je in een dipje zit, maar ik verwaarloos mezelf’ appeared first on Flair – Voor jou, over jou.

Scroll naar boven