Flow leest: De overgang van Venus van Shirley Hazzard

Bij Flow lezen we graag. In deze blogserie vertellen redactieleden wat ze van een bepaald boek vonden. Deze keer: managing editor specials Caroline over De overgang van Venus van Shirley Hazzard.

Na het – met veel plezier – lezen van een paar ‘lichte’ boeken op mijn strandbedje, had ik wel zin in een doorbijter. De overgang van Venus van Shirley Hazzard trok me door de achtergrond van de schrijfster: geboren in Sydney, opgegroeid in Hongkong en Nieuw-Zeeland en werkend voor de Britse geheime dienst. Oh ja, en ook nog bevriend met Graham Green.

Hier gaat het over

Over het leven van twee zussen – Caroline (Caro) en Grace Bell – die hun ouders jong verliezen en na de Tweede Wereldoorlog Australië verlaten om een nieuw leven te beginnen in Engeland. Caro is impulsief en krijgt relaties die tot mislukken gedoemd zijn. Grace is rustig en lijkt een gelukkig huwelijk te hebben. Het boek beslaat een aantal decennia, waardoor je beide zussen, en de mensen om hen heen, steeds ouder ‘ziet’ worden.

Dit vond ik ervan

Het duurde even voordat ik er inkwam en soms kon ik het niet helemaal volgen (misschien door de Griekse warmte) maar ik vond het toch een heel indrukwekkend boek. Ik merk dat ik er nog vaak aan terugdenk en dan niet alleen meteen weer de personages voor me zie, maar ook het Engelse landschap. Hazzards stijl is zo prachtig: sommige zinnen lijken wel poëzie. Ook de observaties van de personages waren heel raak en zo mooi verwoord.

Deze zinnen raakten me

‘De geluiden en geuren van de zee maakten woorden ontoereikend of vereisten een machtiger taal dan zij kenden.’
‘Caroline Bell zat met haar blote armen om haar knieën op het gras. Het gazon was zo hecht als borduursel: het naadloze Engeland.’
‘Haar constateringen gingen niet gepaard met een glimlach, noch met twijfel of tact. Het waren werpringen, die rinkelend, met een exacte plof om een paal vielen.’
‘Ze had het fijn gevonden lief te zijn en lief te worden gevonden, maar was er altijd van overtuigd geweest een onaangesproken schat aan lastiger eigenschappen in reserve te hebben; die op dit moment niet bovenkwam.’
‘Caro bedacht dat het wantrouwen tussen de klassen in Engeland zelfs de beste mensen kapot kon maken doordat al hun energie erdoor werd opgeslokt.’
‘Toen ik voor het eerst in Rome kwam, heb ik alles gedaan. Alles. Ik had mijn reisgids bij me en heb alles gedaan. Nou ja, dat is nu klaar, nu doe ik gewoon waar ik zin in heb. Dan leer je een plaats veel beter kennen.’

Meer lezen

De overgang van Venus, Shirley Hazzard (De Bezige Bij).
Flow leest: Buitenleven van Nina Polak.
Bente past op huizen in Engeland.

Tekst en fotografie Caroline Buijs

Scroll naar boven