‘Als je moet, dan moet je…’ wordt er gezegd. En iedereen die weleens hoge nood heeft ervaren, op een moment dat het totaal niet uitkomt, weet hoe vervelend en stressvol dat kan zijn. Van alle voordelen van ‘man zijn’ is dit volgens mij wel de prominentste: staand kunnen plassen.
Tijdens een boswandeling of lange fietsrit, of in een auto op het moment dat je geen tankstation tegenkomt maar wel een grote parkeerplaats, kunnen ‘zij wel’ en ‘wij niet’. En van alle dingen die onze kinderen niet van ons willen aannemen (en geloof me, dat zijn er een hoop), staat deze in de top drie: ze vertikken het om op tijd een seintje te geven als ze naar het toilet moeten.
Pisnijdig
Dat heeft voor hachelijke situaties gezorgd. Zo sprintte Nick een keer met Julian over z’n schouder door Disneyland Parijs, passeerde hij met een schijnbeweging twee beveiligers om Julian vervolgens op het nippertje op een personeels-wc te zetten. Het scheelde niks of Pluto, Mickey Mouse en Donald hadden verschrikt opgekeken vanaf de paradewagen, vanwege een ‘ongelukje’ dat zich op de grond afspeelde.
Vrij snel was er één item onmisbaar als we met het gezin op pad gingen: een plastic kinder-wc-bril. Mocht je jezelf tot nu toe in dit verhaal herkennen, dan kan ik je van harte aanbevelen om deze aan te schaffen. Uiteraard is het vooral voor meisjes een uitkomst. Ik kan me penibele situaties herinneren op het strand, in de natuur of langs de kant van de weg, waar deze investering onze reddende engel was. Intussen zijn onze kinderen elf, tien en vijf, zindelijk en is dit – voor ons Product van het Jaar in 2013, 2014, 2015 en 2016 – inmiddels niet meer onmisbaar.
Enorme opluchting
Desondanks deed zich laatst weer een benarde situatie voor. Tijdens de vlucht vanaf ons vakantieadres terug naar huis had de piloot de landing ingezet, het teken ‘stoelriemen vast’ brandde al en we voelden een lichte turbulentie. Degene die op een andere manier een lichte turbulentie voelde, was Julian: ‘Ma, nou moet ik plassen! Heel nodig!’
Intussen weet ik dat de eerste uitspraken die je op zo’n moment te binnen schieten niet werken en niet nodig zijn: ‘Had je dat niet even eerder kunnen bedenken? We zitten hier immers al een tijdje?!’ Dus bewaarde ik, als ervaren moeder inmiddels, mijn geduld en dacht onmiddellijk oplossingsgericht. ‘Nou lieverd, dan moet je straks als het lampje uitgaat meteen naar achteren rennen, maar houd er rekening mee dat iedereen dan wel gaat staan om z’n bagage uit de bagagevakken te pakken.’
Lees ook
Marije: ‘Daar in de auto maakte ik een beslissing en cancelde de komende week aan accommodaties’
Zo gezegd, zo gedaan: het vliegtuig was geland, Julian klikte zijn gordel los en snelde net zo snel als zijn idool Kylian Mbappé naar de toiletten achter in het vliegtuig. Een paar minuten later hoorde ik hem herhaaldelijk, heel beleefd vragen: ‘Mevrouw, zou ik er even langs mogen?’ ‘Meneer, mijn moeder staat daar, mag ik er alstublieft door?’ Waarna hij net op tijd bij me was toen we met z’n allen aan de beurt waren om het vliegtuig te verlaten. Voor ons beiden een moment van enorme opluchting.
Kirsten Schilder (38) is de vrouw van zanger Nick (37). Samen hebben ze drie kinderen: Nikki (10), Julian (9) en Jackie (5). In Flair schrijft ze elke week open en eerlijk over haar leven.
Deze column van Kirsten komt uit Flair 37-2022. Meer van dit soort verhalen lees je wekelijks in Flair. Wil je een editie (na)bestellen? Dat kan hier.
Beeld: Bart Honingh
The post Kirsten: ‘Van alle voordelen van ‘man zijn’ is dit volgens mij wel de prominentste’ appeared first on Flair – Voor jou, over jou.