Paulina (36): “Geld maakt echt niet gelukkig, en ik kan het weten. Ik heb toegang tot een klein fortuin, maar mijn relatie is om te janken. Toch biedt geld een heleboel dingen die het leven wel aangenamer maken, en daarom blijf ik. Als ik het zo hardop zeg, schaam ik me eigenlijk dood, maar de enige reden dat ik nog bij William ben is omdat ik het niet zie zitten mijn financiële zekerheid op te geven.”
Bijzondere uitjes
“Toen ik William tien jaar geleden ontmoette was ik 26, net begonnen met mijn eerste serieuze baan in de toeristische sector en op zoek naar een appartementje voor mezelf. Hij was halverwege de dertig, werkte als IT’er en was overduidelijk van mij gecharmeerd toen we met elkaar in gesprek raakten op een feestje van een gezamenlijke kennis.
Ik had net een relatie met een nogal onbetrouwbare kerel achter de rug, dus ik liet me graag inpakken door deze degelijke, vriendelijke man. En hoewel ik nooit onstuimig rondvliegende vlinders voor hem gevoeld heb, vond ik hem zéker wel leuk. Dat hij me meenam op de meest bijzondere uitjes, weekendjes Parijs, eten in sterrenrestaurants, een helikoptervlucht over de Waddeneilanden, hielp natuurlijk ook mee.”
Zijn geld is mooi meegenomen
“William kon zich dat prima veroorloven, vertelde hij me na een paar maanden. Niet alleen verdiende hij goed in de IT, daarnaast was hij een paar jaar eerder in korte tijd zijn beide ouders verloren. Omdat zij behoorlijk vermogend waren en William enig kind was, had hij een bedrag geërfd waarvan ik nooit had durven dromen het ooit te bezitten.
Toch was dat geen reden om ja te zeggen toen William na anderhalf jaar op zijn knieën ging en een prachtige ring tevoorschijn toverde. Ik zei ja omdat ik van hem hield, zijn geld was alleen maar mooi meegenomen. Ik vond het dan ook geen enkel punt om op huwelijkse voorwaarden te trouwen en vast te leggen dat ik geen recht had op zijn familiekapitaal als het ooit mis zou gaan tussen ons. Dat zou niet gebeuren, ik kende geen man die zo aardig, geduldig en betrouwbaar was als William. Ik was ervan overtuigd dat we samen gelukkig oud zouden worden.”
Gestopt met werken
“Wat had ik het mis! Niet lang na ons huwelijk acht jaar geleden raakte ik zwanger van een tweeling, twee zoons. Daarna volgden een dochter en een derde zoon. Zodra de tweeling er was, stopte ik met werken. Voor het geld hoefde het niet en ik vond het fijn alle tijd te hebben voor de jongens. Toen ik nog maar een half jaar nadat de tweeling geboren was weer zwanger bleek en onze dochter zich aandiende toen de oudsten veertien maanden waren, was ik helemaal blij dat ik niet meer werkte.
Toen de jongste drie was, wilde William zo graag nog een vierde dat we besloten nog één keer voor een kindje te gaan. Maar die zwangerschap was heel anders dan de vorigen. Ik zat permanent slecht in mijn vel, kwam bijna veertig kilo aan en kon niets hebben van mijn kinderen en van William. Toen de baby eenmaal geboren was en ik me weer een beetje mezelf ging voelen, werd duidelijk dat er iets kapot was tussen ons.”
Lees ook
Opgebiecht: ‘Ik heb de zoon van mijn beste vriendin ontmaagd’
Vechten voor de relatie
“Ik heb van alles geprobeerd: excuses aanbieden, voorstellen om samen in therapie te gaan, boos worden, uitstapjes… niets heeft geholpen. Hij wíl gewoon niet, dat merk ik aan alles. En dat neem ik hem kwalijk. Ik weet dat onze problemen zijn begonnen toen ik niet goed in mijn vel zat, maar híj wilde zo graag nog een kind. En híj weigert nu te vechten voor onze relatie. Dat maakt me ongelukkig, ik mis het zo om tegen hem aan te kruipen, om gehoord en gezien te worden, om me geliefd te voelen.
Ik weet dat ik eigenlijk zou moeten vertrekken, dat ik mezelf meer moet gunnen dan een liefdeloos huwelijk, maar ik durf het niet. Ik durf mijn leven en dat van mijn kinderen niet op zijn kop te zetten. Wat moeten we dan? Met zijn vijven in een huurflatje? Rondkomen van alimentatie? Gaan werken en de kinderen fulltime naar een oppas brengen? Ik zie dat niet zitten, ik ben de afgelopen tien jaar toch te veel gewend geraakt aan de financiële zekerheid. Zéker zolang mijn kinderen nog jong zijn zal ik me dus maar moeten schikken in dit bestaan.”
Op de hoogte blijven van onze leukste artikelen en winacties? Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.
Tekst: Tosca Sel | Beeld: Getty Images
The post Opgebiecht: ‘Ik ben ongelukkig, maar ik blijf bij hem voor het geld’ appeared first on Flair – Voor jou, over jou.