Opgebiecht: ‘Ik schaam me voor mijn dikke dochter’

Liesbeth (36): “Elf is ze. Een leuk, grappig, sociaal kind met veel vriendinnen. Een meisje dat prachtig kan tekenen, de beste vriendin is van onze hond en interesse heeft in de wereld om haar heen. En toch betrap ik mezelf er steeds vaker op dat als ik naar haar kijk, ik toch voornamelijk dat onderkinnetje zie, die veel te stevige bovenbenen en dat rolletje op haar buik. En dan voel ik me een mislukte moeder. Ik schaam me voor mijn dikke dochter.”

Dikke dochter

“Eigenlijk is Pleun áltijd mollig geweest. Ze was een flinke baby. Hollands welvaren noemen ze dat toch? Toen vond ik het schattig, die spekarmpjes, dat ronde buikje en die croissantjes als beentjes. Ik was er trots op. Kijk hoe goed mijn baby groeit! Dat babybuikje verdwijnt wel na de kleutertijd, dacht ik. Niet dus. De molligheid bleef en inmiddels vind ik Pleun gewoon echt te dik.

Als anderen naar mijn kind kijken, denk ik ook dat dat het enige is wat ze zien: dat dikkige meisje met die worstenvingertjes. En dan denken ze vast dat ik haar alleen maar snoep geef en dat we drie keer in de week bij McDonald’s eten. Op zo’n moment schaam ik me kapot en wil ik me het liefst uitgebreid verontschuldigen: ze zit op sport, hoor, en ze krijgt bijna nooit snoep. Echt.”

Niet snoepen

“En dat klopt. Pleun zit op paardrijden en op jazzballet, in haar broodtrommel zitten alleen maar gezonde dingen en als tussendoortje geef ik standaard fruit mee. ’s Avonds eten we vooral groenten en een klein stukje vlees of vis, koolhydraten heb ik uit de avondmaaltijd geschrapt. Snoep haal ik niet in huis, af en toe mag ze van mij 
een koekje en in het weekend één klein zakje chips. Eigenlijk vind ik dat al te veel, maar ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om áltijd ‘nee’ te zeggen als ze om iets lekkers vraagt.

Daarom heb ik haar ook niet verboden mee te eten als er in de klas wordt getrakteerd, hoewel ik het liefst een gezonde traktatie wil afgeven bij de juf. Die zou Pleun dan moeten eten als er in de klas cakejes, chips of snoep rondgaat. Maar ik vind het zielig om haar zo buiten te sluiten en als dikkerd is ze natuurlijk al pest-gevoelig. In haar klas hebben de meisjes nog totaal geen rondingen en lopen ze allemaal op van die luciferhoutjesbenen.”

Overdrijven

“Vriendinnen zeggen dat ik niet zo moet overdrijven, dat Pleun een leuk kind is met genoeg vriendinnen en dat dat mollige wel bijtrekt als ze straks een groeispurt krijgt. Maar ik ben er niet gerust op. Wat nou als ze zo blijft? Dan voelt het toch alsof ik gefaald heb als moeder. Je wilt toch niet dat je kind dik is?”

Lees ook
Merels (39) vriend is suïcidaal: ‘Hij belde me in paniek en zei dat hij zichzelf bijna van het leven had beroofd’

Diëtist

“De laatste tijd overweeg ik om haar mee te nemen naar een diëtist. Ik vind dat ik het beste rigoureuze maatregelen kan nemen nu ze nog in de groei is, maar mijn man wil er niets van horen. Hij vindt dat ik overdrijf, dat Pleun inderdaad een beetje stevig is maar echt niet dík. En dat ik haar met een minderwaardigheidscomplex opzadel als ik haar meeneem naar zo’n ‘slablaadjesgoeroe’, zoals hij het noemt.

Eigenlijk verdenk ik hem ervan dat ie stiekem ijsjes of andere slechte dingen met haar eet als ik er niet ben, want hoe kan het anders dat ze twee keer per week sport en gezond eet en evengoed niet dunner wordt? Maar als ik het aan hem vraag, zegt hij alleen maar: ‘Schat, ik ken je regels.’ Ook daarom lijkt het me goed een keer een diëtist te bezoeken met z’n drieën. Dan kan hij van een ander horen dat haar figuur niet normaal is.”

Op de hoogte blijven van onze leukste artikelen en winacties? Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.

Tekst: Rianne Sepers | Beeld: Getty Images

The post Opgebiecht: ‘Ik schaam me voor mijn dikke dochter’ appeared first on Flair – Voor jou, over jou.

Scroll naar boven