Ruby Wijdenbosch is online editor voor Flow en duikt graag in de menselijke psyche aan de hand van interviews en haar eigen gesprekken met psychologen. Om de week deelt ze een tip van de psych. Deze keer: (stoppen met) piekeren over het onoverkomelijke.
Naast hypochondrie heb ik door mezelf gediagnosticeerde dyscalculie. Als ik getallen zie, raak ik nogal van slag. Dat in combinatie met angst voor het onbekende, neiging tot uitstelgedrag en alles belangrijker vinden dan de economieles op de middelbare, maakt dat ik bang ben voor het doen van de belastingaangifte.
Nu was het dit jaar nog erger, omdat het anders moest dan ik gewend was. Afgelopen jaar werkte ik voor het eerst als freelancer en daarom moest ik, naast de standaardvragen, nog meer ingewikkelds invullen.
Die gevreesde envelop
Deze optelsom maakte dat ik stond te hyperventileren in de lift naar mijn appartement, vlak nadat ik een envelop met angstaanjagend, blauw overheidslogo uit de brievenbus had gehaald. Het was die tijd van het jaar: dit was de ‘Doe je aangifte!’-brief.
Nadat ik mezelf rustig had gekregen en een staarwedstrijd met de enge envelop had gehouden, had ik genoeg moed verzameld om hem open te scheuren. Nu bleek dit geen ‘Voor 1 mei, anders ben je de sjaak!’-brief te zijn maar een andere, zeer onwelkome boodschap die ik na het zien van de eerste zin maar gauw weg heb gelegd (iets over beginnen met aflossen van mijn studieschuld). Na een paar keer schelden, mezelf streng toespreken dat ik niet altijd van het ergste uit moet gaan en een manische lachbui, besefte ik wel: zo erg zit ik dus blijkbaar met die belastingaangifte.
Gouden tips
Ik vertelde mijn psych hoe ik in de wedstrijd stond. Ze gaf me eerst drie tips: vraag hulp, zie er het positieve van in en plan het. “Op die manier kunnen vervelende klussen best meevallen.” Ik combineerde die dingen: ik maakte een afspraak om samen met mijn vader, die dit soort dingen dus wel goed kan – blijkbaar heb ik die gave niet geërfd – die aangifte te gaan doen. Zo had ik hulp, gezelligheid én een stok achter de deur om deze ramp niet langer uit te stellen.
Beloningen
Daarna kwam ze met de beste tip. “Probeer ook van de saaie dingen iets leuks te maken.” Deze tip had me al eerder geholpen wanneer ik de puinhoop in mijn huis wilde opruimen en ik dat tijdens een donkere, mentale periode moeilijk kon opbrengen. Aangezien de klus onoverkomelijk was, raadde ze me aan om mijn favoriete podcast aan te zetten, een gebakje te halen voor tijdens de pauze en alvast een leuke serie uit te kiezen voor erna. En dit is natuurlijk op heel veel stomme dingen toepasbaar. Naar de sportschool? Neem een vriendin mee. Pittige werkdag? Gun jezelf die wandeling.
Leuker kunnen we het wél maken
Toen de gevreesde klus naderde, probeerde ik vooral te focussen op het feit dat ik mijn vader weer even gezellig zou zien. Ik haalde verse loempia’s voor lunch, we zetten een fijn muziekje op en na afloop proostten we met cake en slagroom. O ja, en die hele aangifte viel sowieso best mee. Note to self: niet zo piekeren over het onbekende. Note to het pr-team achter de historische ‘Leuker kunnen we het niet maken’-slogan: dat kan dus wel. Stuur volgende keer even iets lekkers mee in die enge envelop.
Meer lezen
Lees meer columns van Ruby.
In de nieuwe Flow lees je meer columns en mental health-artikelen.
Controle loslaten: zo doe je dat.
Tekst Ruby Wijdenbosch
Gepubliceerd op 28 april 2023