Waarom worden we toch zo blij van verzamelen? Caroline heeft wel een idee

Caroline Buijs is creative managing editor van Flow en heeft contact met illustratoren over de hele wereld én een creatieve blik. Ze weet als geen ander: iets met je handen maken, geeft rust in je hoofd. Deze keer: waarom we blij worden van verzamelen.

Boekenleggers, bingokaarten, bonnenboekjes, kleine globes: ik smulde vroeger van de verzamelingen van illustrator Lisa Congdon, die ze een jaar lang dagelijks op haar blog zette. Juist die alledaagse (vintage) spullen maakten het zo aantrekkelijk om naar te kijken.

Chaos in de wereld

Waarom worden we toch zo blij van verzamelen? Misschien omdat je dan doet wat je instinct je ingeeft: hamsteren, ordenen, uitstallen. Het is ook een antwoord op de chaos in de wereld, of de chaos in je hoofd, vertelde socioloog Jaco Berveling ooit in Flow.

Nieuwe ontmoetingen

Ik moest aan Congdon denken toen ik pasgeleden op een boekpresentatie was van een mooi boek vol botanische tekeningen uit oude kruiden- en plantenboeken. Die tekeningen komen uit een heel grote particuliere verzameling, waarvan het oudste boek uit 1532 stamt. Gemma Venhuizen schreef er teksten bij en in haar voorwoord schrijft ze dat zij ook iets verzamelt, namelijk nieuwe ontmoetingen: ‘Ze nemen geen ruimte in, ze kunnen vluchtig zijn of uitgroeien tot een levenslange vriendschap en je leert altijd wat bij – of het nu van de loodgieter is die vertelt over zwanenhalzen of van een nieuwe collega die korstmossen bestudeert.’ Nooit aan gedacht, dat je die ook kon verzamelen: ontmoetingen. Hoe leuk is dat.

Elke keer weer verbazen

Bladerend door het boek smulde ik net zo veel van de mispel, slangenkruid en klaprozen als ik destijds deed van de verzameling vintage potloden en opschrijfboekjes van Congdon – alles altijd netjes en geordend in rijtjes gefotografeerd. De natuur is niet netjes in rijtjes geordend. Op papier wel: geslachtsnaam, soortnaam et cetera. Maar, zoals Venhuizen schrijft: ‘Je kunt ontelbare keren door hetzelfde bos lopen, of door hetzelfde park, en je elke keer weer verbazen over iets anders. De bomen. De bloemen. De talloze tinten groen.’ Zo is ook haar boek bedoeld: als een wandeling door de botanische geschiedenis. ‘Als een ode aan de plantenrijkdom, en aan het verzamelen.’

Meer lezen

Scroll hier door de verzameling van Lisa Congdon.
Hemelsleutel van Gemma Venhuizen.
Een ode aan de inefficiëntie van het leven.

Tekst en fotografie  Caroline Buijs
Gepubliceerd op 28 mei 2023

Scroll naar boven