Zonder filter #4: ben ik de enige met stress op vakantie?

Net als bij veel andere jongvolwassenen gaat het met online redacteur Ruby altijd “Goed, met jou?”. Totdat ze zich voornam meer open te zijn over mentale struggles. En erover te schrijven; zonder filter, mét knipoog. Deze keer: mag je van jezelf stressen op vakantie?

Drie dagen voor vertrek gil ik tegen mijn vriend dat ik helemaal niet ‘rustig aan’ moet doen. Ik moet nog 30000 mails wegwerken, een koffer inpakken, katteninstructies aan de oppas geven en het huis poetsen.

Collega-redacteur Bente schreef er een slow nieuws bericht over: vanwege alle dingen die je voor je vertrek nog moet regelen, ga je met een overvol hoofd op vakantie. Jammer, want daardoor heb ik altijd een paar dagen nodig om te ontstressen.

To do op vakantie

Eenmaal op het Spaanse strand geniet ik van de zon, tapas en mooie plekken. Maar ik voel me ook onrustig. Heb ik alle opdrachten voor de oppas wel duidelijk genoeg opgeschreven? Ligt er nog genoeg kattenvoer? O ja, morgen gaan we naar dat museum. To do: online kaarten kopen.

Ik trek mijn telefoon uit de strandtas, veeg het zand eraf en begin driftig mijn ‘to do op vakantie’-lijst uit te tikken. En dan word ik overspoeld door somberheid; door de stress vergeet ik de fijne dingen te zien! Wat zit je nou te malen?, denk ik. Wat een verwend nest ben je, dat je op een Valenciaans strand ligt en je toch rot voelt, dat hoort niet. Ga als een malle genieten! Nu kan het nog! Snel, want anders ben je alweer thuis.

Niksen is zonde

Die avond lig ik zwetend in bed te woelen. Mijn malende gedachten komen weer op: wat als ik niet in slaap kom? Dan ben ik morgen te moe om iets leuks te doen. Maar nietsdoen is zonde, want ik ben op vakantie. Mijn hoofd draait overuren en de tranen komen op.

’s Ochtends word ik wakker met rode ogen en een verstopte neus. Ik voel me moe maar ergens ook opgelucht. Soms moeten tranen er gewoon even uit, denk ik maar.

Samen gaan Martijn en ik op pad maar halverwege de dag neemt mijn vermoeidheid de overhand. “Zullen we anders even terug naar het appartement om uit te rusten?”, stel ik aarzelend voor aan mijn vriend – die áltijd energie heeft. Ik voel me schuldig, want de vermoeidheid verpest niet alleen mijn vakantiedag maar ook die van hem. “O prima. Eigenlijk wel lekker, kan ik even lezen op bed”, zegt hij. Verrast stap ik op de fiets naar ons huisje: dus zo kan het ook?

Rustig aan

Na een vertraagde terugvlucht met turbulentie, stress-eten en ademhalingsoefeningen komen we ’s avonds thuis en kruip ik op de bank met de katten.

Martijn begint zoals altijd een minuut na thuiskomst hysterisch zijn koffer uit te pakken en de was te sorteren. Hij kijkt me aan terwijl hij zijn lege koffer in de gang parkeert. “Zal ik jouw koffer ook naar de schuur brengen of ga je niet uitpakken?”, vraagt hij. Ik kijk even naar mijn koffer die er nog precies zo bij staat als een halfuur geleden; dicht, vol, met het bagagelabel er nog aan. “Laat maar even,” mompel ik, “ik doe rustig aan.”

Meer lezen

Lees ook de andere artikelen in deze serie van Ruby.
Zo beperk je stress voordat je op vakantie gaat.
Worden we eigenlijk wel gelukkig van op vakantie gaan?
Wat is jouw woord voor de zomer?

Tekst Ruby Wijdenbosch

Scroll naar boven