Elke week komt iemand uit de praktijk van relatietherapeut Marcelino Lopez in Flair aan het woord over zijn of haar problemen. Via de QR-code lees je nu online hoe het verder is gegaan. Deze week het verhaal van Lynn en Manuela.
Lynn en Manuela
Lynn: “Na het gesprek was de druk eraf. We hebben allebei onze zorgen en ergernissen naar elkaar uitgesproken. Niet alleen luchtte dat op, ik heb ook weer meer begrip voor Manuela. Op haar manier doet ze ontzettend haar best voor me. Ik realiseer me vaak onvoldoende hoe het is om depressief te zijn. Alles kost Manuela dan meer moeite dan het mij zou kosten.
Niemand kiest ervoor depressies te hebben. Van iemand die kanker heeft, verwacht je ook niet dat hij of zij stopt ziek te zijn of die ziekte negeert om vrolijk mee te draaien. Niet dat je een depressie met kanker kunt vergelijken, maar je begrijpt het punt.
Ik nam de stemmingen van Manuela veel te persoonlijk en ging me daar steeds meer tegen verzetten. Ik vind het soms lastig om haar alleen te laten en krijg vaak de neiging kribbig en gekwetst te reageren als ze daarna weer toenadering zoekt. We zijn aan het leren hiermee om te gaan. Ik heb gemerkt dat als ik haar wat meer ruimte geef zij vanzelf weer naar me toe trekt. En Manuela doet beter haar best om tussendoor van zich te laten horen. De afgelopen weken gaat het goed met haar en ook met ons. De liefde stroomt weer.”
Lees ook:
Bij de relatietherapeut: ‘Het is zuur dat ze niet het lef had om eerder iets tegen me te zeggen’
Manuela: “Na een periode van depressie kreeg ik vroeger vaak de neiging om mijn hele leven om te gooien. Vroeger was ik daar vrij extreem in. Dan nam ik ontslag, volgde een nieuwe studie of ging een paar maanden na het buitenland. Heel abrupt allemaal. Dan had ik tijdelijk een boost, maar daarna viel ik vaak weer in een gat.
Ik zoek het tegenwoordig steeds meer in de kleine dingen. Ik zet kleinere stapjes om mijn leven aangenamer te maken. Mijn struikelblok is dat ik steeds de hoop verlies zodra ik in een gat val. Dan krijg ik de neiging alles te verwaarlozen. De afwas, mijn rekeningen, zelfs mijn tanden poets ik dan niet meer. Dat hopeloze gevoel neemt dan alleen maar verder toe. Als het dan tussen Lynn en mij ook slecht gaat, zegt een stemmetje in mij: ‘Laat ook allemaal maar.’ Dan word ik moedeloos en kan niks me meer schelen. Dat patroon zijn we nu aan het doorbreken.
Nu Lynn begripvoller en minder heftig reageert, merk ik dat ik eerder bereid ben haar gerust te stellen. Ze is nu een stuk liever tegen me. Tegenwoordig probeer ik mijn zaakjes iets regelmatiger op orde te houden en dingen in te plannen die me nog wel positieve energie geven. Lynn en ik maken weer lange wandelingen. Vroeger deden we dat standaard twee keer per week. Dat heeft altijd een goed effect op mij. En ook op mijn mindere momenten is het goed vol te houden. Dan lopen we bijvoorbeeld samen gewoon in stilte naar de waterkant om een koffietje te halen. Kabbelend water, koffie en Lynn waar ik tegenaan kan liggen: meer heb ik soms niet nodig.”
Meer van dit soort verhalen lees je wekelijks in Flair. Wil je een editie (na)bestellen? Dat kan hier.
Beeld: Getty images
The post Bij de relatietherapeut: ‘Ik nam haar depressie veel te persoonlijk’ appeared first on Flair – Voor jou, over jou.