Zonder dat we het echt door hebben, doen we het soms: tegen onszelf praten. Een kort zinnetje en af en toe hele gesprekken. Is dat vreemd? Nee, zeker niet. Sterker nog, er zitten heel wat voordelen aan tegen jezelf praten.
Toen ik nog een kat had, praatte ik er honderduit tegen. Ik vertelde hem over mijn dag, mopperde hardop als iets tegenzat en vroeg constant om zijn mening – ‘Cor, wat vind jij daar nou van?’. Een reactie terug (behalve een veroordelende blik) verwachtte ik niet echt.
Daar deed ik het ook niet voor, ontdekte ik toen hij overleed en ik plotseling huisdierloos was. Ook zonder een ander wezen in huis, praatte ik nog steeds af en toe tegen mezelf. Ik mopperde, maakte soms een grapje waar ik zelf om moest lachen en als ik ergens niet uitkwam, probeerde ik het probleem hardop op te lossen.
Zeg het hardop
Blijkbaar ben ik niet de enige die tegen zichzelf praat. Auteur en redacteur Paul McAdory schreef er zelfs een column over in The New York Times. Hierin vertelt hij dat hij al van jongs af aan tegen zichzelf praat. Zijn boodschappenlijstje spreekt hij hardop uit, als hij ergens niet uitkomt ontstaan er hele gesprekken en op zijn werk in een museum somt hij vaak op wat er gedaan moet worden die dag, en hoe dat precies moet.
Ook zijn vrienden praten regelmatig tegen zichzelf, noemt hij. Eén vriend doet een soort rollenspel in zijn eentje vlak voor een belangrijke meeting. En weer een andere kennis, die fotograaf is, spreekt letterlijk uit wat hij op de camera wil krijgen, zodat hij goed voorbereid is op een fotoshoot.
Je bent niet gek
Nu kan het misschien een beetje gek overkomen als je in het openbaar hele gesprekken met jezelf voert en vaak denken we er het onze van als we het zien gebeuren. Toch is in jezelf praten (in bepaalde mate natuurlijk) helemaal niet vreemd. Sterker nog: volgens de auteur heeft het zo zijn voordelen. In zijn column noemt McAdory dat hij problemen op deze manier sneller weet op te lossen en dat het ook een vorm van zelfreflectie is.
Hij noemt tegen jezelf praten een dialoog tussen de ik die je nu bent en de ikken die je nog kunt worden. En als je er zo naar kijkt, kunnen we vooral nog veel leren van onszelf.
Lees meer
Zonder filter #3: wel of niet in therapie?
Flow leest: Confettiregen van Splinter Chabot.
Waarom schrijven in een dagboek zo goed voor je is: plus tips.
Tekst Bente van de Wouw Bron The New York Times Fotografie Adalia Botha/Unsplash.com