Marijn (35): “Twintig was ik toen ik Mick leerde kennen. We waren perfect samen. Het vonkte vanaf de allereerste seconde dat we elkaar ontmoetten, op een popfestival in de stad waar we beiden zijn opgegroeid. Hij was daar met een oud-klasgenoot van mij en zo raakten we aan de praat.
Ik was betoverd. Zijn lach, zijn haar dat nonchalant over zijn voorhoofd viel, de twinkel in zijn grijze ogen, zijn stem… Het was alsof alles om me heen niet meer bestond. Ik zag alleen Mick nog maar. En hij leek alleen mij te zien.”
Altijd samen
“Vanaf die avond kwam alles in een stroomversnelling terecht, we waren elke minuut dat het kon samen. Vrienden zagen ook hoe intens onze relatie was. ‘Het heeft totaal geen zin jullie uit te nodigen voor een feestje,’ zei mijn beste vriendin een keer. ‘Jullie gaan toch alleen maar in elkaar op.’
Ik zag ons al helemaal samen oud worden: een knus huis in de buurt van het bos, een hond en een of twee kinderen. Tot hij het na anderhalf jaar uitmaakte. Waarom? Tot op de dag van vandaag snap ik dat nog steeds niet. Het was te heftig, zei hij. Hij was te jong voor zo’n intense relatie, voelde zich benauwd, ondanks dat hij zo veel van me hield en zelf net zo aan mij hing als ik aan hem. Daar moest ik het mee doen, hij wilde geen contact houden. Dat vond hij te moeilijk.”
Liefdesverdriet
“Wekenlang heb ik liggen huilen. Ik heb hem brieven geschreven waarin ik hem smeekte bij me terug te komen, maar antwoord kreeg ik niet. Ik at niet, viel kilo’s af, er kwam niets meer uit mijn handen. Liefdesverdriet in zijn rauwste vorm. Ik denk dat het wel een halfjaar heeft geduurd voordat ik weer een beetje mezelf werd en het me lukte mijn leven op te pakken.
En het duurde járen voordat ik mijn hart weer durfde open te stellen voor een man. Ik was zo ontzettend gekwetst door Mick dat ik jarenlang alleen maar flirtte, met mannen zoende in de kroeg en af en toe op date ging. Maar elke keer kapte ik het na een paar weken af. Een gebroken hart oplopen, dat zou mij niet nog eens gebeuren.”
Nieuwe vriend
“Tot ik mijn huidige vriend ontmoette, vijf jaar geleden. We werkten samen aan een project en raakten bevriend. En hoe langer dat duurde, hoe meer ik begon te merken dat ik graag bij hem was en hem miste als hij er niet was. Ook bij hem bleken er kriebels te zijn en zo werden we een stel. Heel voorzichtig, want ik bleef op mijn hoede, maar hij ging vól voor me en doet dat nog steeds.
Het is een prima man: lief, slim, aantrekkelijk, hij heeft een goede baan en wat ik boven alles leuk aan hem vind, is dat hij een fantastische vader is voor onze tweejarige tweeling. Voor mij is hij echt een maatje, iemand die me door dik en dun steunt, iemand op wie ik écht kan bouwen. Hij adoreert me, dat weet ik. Ik durf er dan ook heel wat om te verwedden dat deze man mij nooit in de steek gaat laten.”
Lees ook
Opgebiecht: ‘Ik betrapte mijn broer in een gayclub met een man’
Mijn vriend is niet mijn grote liefde
“Daarom vind ik het ook zo erg om toe te geven dat als ik diep in mijn hart kijk, ik maar één echte, grote liefde heb: Mick. De connectie, de lust, de liefde die ik voor hem voelde, voel ik niet voor mijn vriend en zal ik volgens mij ook nooit meer voor iemand anders kunnen voelen. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat er meer dan één persoon op aarde rondloopt die die gevoelens bij je losmaakt.
De laatste tijd denk ik weer heel veel aan Mick, ik droom zelfs over hem. Ik kwam hem tegen in een vakblad en was meteen weer betoverd toen ik zijn foto zag. Ik heb hem opgezocht op Facebook, maar hij heeft geen account. Gelukkig maar, denk ik. Ik vraag me af wat er zou gebeuren als ik hem een keer tegenkom, of we die connectie dan nog voelen. Maar het is waarschijnlijk beter dat dat niet gebeurt, want ik denk niet dat ik voor mezelf kan instaan.”
Op de hoogte blijven van onze leukste artikelen en winacties? Schrijf je dan gratis in voor onze nieuwsbrief.
Tekst: Rianne Sepers
The post Opgebiecht: ‘De lust en liefde die ik voel voor mijn ex, voel ik niet voor mijn vriend’ appeared first on Flair – Voor jou, over jou.