Ruby Wijdenbosch is online editor voor Flow en duikt graag in de menselijke psyche aan de hand van interviews en haar eigen gesprekken met psychologen. Om de week deelt ze een tip van de psych. Deze keer: die eeuwige to do-lijst.
Werken, was draaien, kattenbak uitmesten, genoeg water drinken, vrienden zien, cadeau kopen, vaatwasser uitruimen, gezond eten, met katten spelen, broer appen, salade preppen. Een overzicht van mijn hoofd gedurende de dag.
Ik droom zelfs over mijn to do’s. Ze leveren me stress op. Ik heb het gevoel constant te moeten rennen omdat alles als een to do voelt en er nog zo veel niet is afgevinkt. Ook de allerkleinste dingen voelen als een opgave.
De diagnose van de week
Nu maken al die to do’s dat ik weinig tijd vrijmaak voor mezelf en voor vermaak. Waar ik wel moeiteloos tijd voor reserveer, is piekeren. En nog zo’n ongezonde hobby: het googelen naar grappige doch vervelende en vooral zeer herkenbare mentale kwalen. De vangst van deze week: het ‘ik heb zo veel te doen’-syndroom.
Verslaafd aan stress
Nu zou ik geen echte millennial zijn als ik mezelf niet à la minute zou diagnosticeren met deze aandoening en er jammerend mee naar mijn psych zou rennen. Dus is dat exact wat ik deed. “Heel veel mensen hebben dat,” vertelt ze. “Het is een soort stressverslaving.”
Ik lach wat manisch en veeg de aanstellerige tranen uit mijn ogen. Verslaving? Maar ik vind stress vreselijk. Ze legt me uit dat ik niet verslaafd ben omdat ik stress zo heerlijk vind, maar omdat mijn ’tolerantie voor stress’ telkens hoger wordt. “En als je continu bezig blijft met to do’s afvinken, wordt het steeds moeilijker om daarmee te stoppen.”
“En nu dan?” piep ik. “Nu ga je afkicken.” En dat kon in een paar stappen.
Afkicken van de to do’s: 4 stappen
Wees je telkens opnieuw bewust van het volgende inzicht: alles afkrijgen is een illusie. Er is altijd wat te doen en de kunst is om hier niet aan toe te geven.
Schrijf je to do’s op: dat helpt om je hoofd leeg te krijgen.
Gooi je to do-lijstjes weg. Lijkt in tegenstrijd met voorgaande stap, maar wanneer je maar naar je lijstjes blijft staren, ga je ze aanvullen en word je constant geconfronteerd met alles wat er nog moet. Zo heb je nooit rust. “Wat echt belangrijk is, kom je vanzelf weer tegen,” vertelt de psych.
Ga doen wat je wílt in plaats van wat móét en waar je eigenlijk geen zin in hebt: die vreselijke vaatwasser uitruimen, salades preppen en die mental-health-wandeling (al zou dat eigenlijk wel moeten, want vol hoofd, maar goed, daar heb je die to do-verslaving weer). Nu. Even. Niet.
De vijfde stap
Ik werk het hele stappenplan af en probeer mijn verslaving de kop in te drukken. Wat betekent dat ik zo stap 4 ga uitoefenen: ongestoord op de bank liggen en helemaal niets doen.
Overigens was stap 5: trek je niets aan van anderen en wat je van hen denkt te moeten. Maar die behandel ik wel in een andere column.
Meer lezen
Lees meer columns van Ruby.
In de nieuwe Flow lees je meer columns en over mental health.
Behoefte aan rust en reflectie? Volg Flow’s training Een week voor jezelf.
Tekst Ruby Wijdenbosch
Gepubliceerd op 26 mei 2023