Een bewuste keuze of niet, het is nooit leuk als je tante/vriendin/collega je recht in je gezicht vraagt waaróm je nou geen kinderen hebt. En nog drie vragen die je liever niet krijgt als je kinderloos bent.
Sta je lekker te kletsen op een familiefeest, vraag je tante zonder blozen waarom je niet aan kinderen begint. “Want straks is het te laat.” Voor jouw tante lijkt het misschien een onschuldige vraag, maar bij jou kan ie hard aankomen. Ook als het een bewuste keuze is.
Uit recent Amerikaans onderzoek blijkt dat een op de vijf mensen tegenwoordig geen kinderen wil. Ook in Nederland krijgt een op de vijf vrouwen geen kinderen, lezen we in een artikel van Scientias. Van ruim de helft daarvan, zeker tien procent dus, is dat een bewuste keuze.
Toch is kinderloosheid nog steeds een taboe. Heb je als volwassene geen kinderen, dan word je al snel gezien als egoïstisch, ongelukkig of ronduit ongewoon. Dat zie je ook terug in de vragen die je naar je hoofd geslingerd krijgt als je kinderloos bent. De waarom-vraag is slechts het topje van de ijsberg.
4x wat je niet wilt horen als je (bewust) kinderloos bent
“Waarom heb je geen kinderen?”
Die vraag van je tante op het familiefeest, dus. Hij is misschien goed bedoeld, gesteld vanuit nieuwsgierigheid, maar hij doet meer kwaad dan goed. Zo vertelt schrijver Tiffany Dyba in een artikel voor Huffington Post dat het niet alleen opdringerig is, maar ook strikt privé. “Iedere keer als ik die vraag krijg, wordt ie op zo’n manier gesteld dat ik me schuldig moet voelen over mijn beslissing.” Nog pijnlijker is die vraag als je wél kinderen wilt, maar het om wat voor reden dan ook niet lukt. Het is dus beter om af te wachten tot de persoon in kwestie er zelf over begint. Gebeurt dat niet, dan is dat zo.
“Je weet niet wat je mist als je geen kinderen hebt.”
Potentiële ouders die wel willen maar niet kunnen, voelen maar al te goed wat ze mogelijk missen. En mensen die bewust kinderloos zijn, krijgen door deze vraag misschien het gevoel dat kinderen krijgen de énige manier is om gelukkig te zijn.
“Wie zorgt er dan voor je als je oud bent?”
Volgens socioloog Amy Blackstone, die samen met haar man de website We’re not having a baby! oprichtte, is dit een vraag waar we allemaal over na moeten denken. Toch wordt ie het meest gesteld aan kinderloze mensen. De vraag impliceert dat kinderen zorgen voor hun ouders als ze dat zelf niet meer kunnen. Maar is dat wel zo? Volgens Blackstone niet. Aan Huffington Post vertelt ze dat kinderen wel voor hun ouders zorgen, maar dat dat vaak ophoudt bij de boodschappen doen en andere kleine klussen. Dan is er nog steeds iemand nodig die intensief voor je zorgt. Die assumptie klopt dus in veel gevallen niet en volgens Helen Hsu, een klinisch psycholoog, is een kind krijgen omdat je dan iemand hebt om voor je te zorgen op je oude dag, behoorlijk egoïstisch.
“Hier ga je spijt van krijgen.”
Opnieuw: misschien wil degene tegen wie dit gezegd wordt wel kinderen, maar lukt het niet. Dan kan zo’n opmerking hard aankomen. Volgens Dyba kan de opmerking ook in het verkeerde keelgat schieten bij mensen die bewust kinderloos door het leven gaan. “Het suggereert dat ik een foute keus heb gemaakt, maar dat er nog tijd is om die fout te herstellen,” zegt ze in het artikel voor Huffington Post.
Meer lezen
Je ‘gelukkig’ voelen lijkt soms lastig. Zo maak je happy hormones aan.
Francine Oomens gouden tip tegen die veel te strenge stem in je bovenkamer.
Alleen en heel gelukkig: als je bewust kiest voor het vrijgezellenbestaan.
Tekst Bente van de Wouw Fotografie Getty Images Bron Huffington Post
Gepubliceerd op 3 november 2023