Opgebiecht: ‘Ik houd mijn eetbuien geheim voor mijn vriend’

Mara (31): “‘Ik snap er niets van,’ zei mijn vriend toen ik afgelopen weekend morrend verzuchtte dat de weegschaal die ochtend nog steeds meer dan tachtig kilo had aangegeven. ‘Hoe kan het nou dat je zwaarder wordt? Je eet gezond, je beweegt genoeg. Je zou met jouw levensstijl eerder moeten afvallen dan aankomen!’

Ja, dacht ik, met de levensstijl die jij dénkt dat ik heb wel. Maar als je wist wat ik af en toe naar binnen werk als ik alleen thuis ben, snap je wel waarom ik geen gram lichter word.”

Eetbuien

“Ik heb eetbuien. En dan bedoel ik niet dat ik een keer een zak chips leegeet of een pak koekjes achteroversla, maar ik eet een zak chips én een pak koekjes, en dan nog een paar boterhammen, een pak vla, een kom soep, een kliekje pasta, de spekkies voor de buurkinderen of droge crackers als ik niets anders in huis heb. Als het maar eetbaar is en als het maar veel is. Ik doe dit al jaren, soms tijden niet, soms een paar keer per week.

Het begon tijdens mijn studietijd. Ik ging op kamers en kocht alles wat ik lekker vond. Dat was nieuw voor me, want mijn ouders waren altijd superstreng als het om snoepen ging. Bij ons was bijna nooit chips, koek of snoep in huis. Zelfs hagelslag op een boterham was aan regels gebonden, dat mocht alleen in het weekend. Ik ben geen psycholoog, maar mijn theorie is dat ik toen ben losgegaan. Uit een soort onderbewuste angst dat het anders niet meer mocht, at ik alles wat er in huis was in één keer op.

Natuurlijk kwam ik aan van zo veel gesnoep, maar daar maakte ik me als student geen zorgen om. Ik was altijd slank geweest en de meeste meiden in mijn huis hadden dat typische studentenbuikje: bier, ongezond eten, roken en weinig slapen doen niet veel goeds voor je figuur.”

Typische emotie-eter

“Toen ik eenmaal gewend raakte aan het idee dat niemand meer voor mij besloot wat ik wel en niet mocht eten, namen de echte schranspartijen ook af. Ik at nog wel zakken chips leeg, maar topte die niet meer af met koekjes, winegums en toastjes filet americain. Een heel enkele keer liet ik me nog gaan, maar dat was eigenlijk alleen maar in periodes waarin ik veel stress had of verdrietig was. Ik ben nou eenmaal een typische emotie-eter.

Dat merk ik de laatste jaren des te meer. Als ik eraan terugdenk dat ik tijdens mijn studie vond dat ik het druk had, moet ik grinniken. Wat wist ik toen nog weinig van het leven… Ik had geen idee hoe het is om een baan te hebben die veel van je vergt, een huishouden te runnen, een familie en een schoonfamilie te hebben die aandacht nodig hebben en dat allemaal ook nog te combineren met sporten, gezond koken en af en toe ook nog tijd voor mezelf.

Ik ben gelukkig en het gaat me allemaal goed af, maar er zijn soms wekenlange periodes dat ik me gejaagd voel en de to-dolijst eindeloos lijkt. Dan verval ik in mijn oude gewoonte van vreterij.”

Lees ook
Opgebiecht: ‘Ik geef veel te veel geld uit. Geld dat ik niet heb’

Ongelukkig

“Ik eet echt alles wat los- en vastzit, het lijkt tijdens zulke eetbuien niet meer uit te maken wát er naar binnen gaat. Geen lekkere dingen meer in huis halen helpt niet, want ik eet net zo goed twaalf boterhammen, drie zakken soep en een pak droge toastjes op. Na zo’n aanval voel ik me vol, vies, vet en lelijk en lig ik misselijk of met buikpijn op de bank. Maar dat weerhoudt me er niet van om een paar dagen later weer als een soort hongerige wolf alle keukenkastjes af te speuren.

Ook al weet ik dat het nergens op slaat, dat ik me er alleen maar ongelukkig van ga voelen en dat ik dit eigenlijk niet wíl: ik kan er niet mee stoppen. Het is sterker dan ik, op zo’n moment móét ik gewoon.

Niemand weet hiervan, ook mijn vriend niet. Ik weet niet of hij het zou begrijpen. Ik ben bang dat hij me gaat zien als een vies varken of zegt: ‘Dan stop je daar toch gewoon mee?’ Was het maar zo makkelijk. Dan had ik mijn eetbuien allang achter me gelaten.

Ik denk erover om naar een psycholoog te gaan, misschien kan die me verder helpen. Ik denk namelijk dat ik me zo veel beter ga voelen als het me lukt me niet meer zo te laten gaan.”

Meer van dit soort verhalen lees je wekelijks in Flair. Wil je een editie (na)bestellen? Dat kan hier.

Tekst: Rianne Sepers | Beeld: Getty Images

The post Opgebiecht: ‘Ik houd mijn eetbuien geheim voor mijn vriend’ appeared first on Flair – Voor jou, over jou.

Scroll naar boven